URLAND doet alsof
Performancecollectief URLAND legt het spel nogmaals op de snijtafel en komt na een ernstige duik in de theorie (URLAND doet Dingen #5) nu uit bij het enigma ‘spelplezier’. Alsof je dat kan ontleden (toi toi toi, mannen…)!
In URLAND doet alsof (# 6) neemt het collectief verschillende speelstijlen onder de loep om te onderzoeken wat ‘Urlandiaans’ acteren is. Op het hedendaagse toneel zien we vooral een naturalistische speelstijl, het lijkt haast de enig gangbare weergave. Authenticiteit, identificatie en herkenning gaan boven kunstmatigheid, representatie en absurditeit. Hoe kunnen we ons nog op andere manieren herkennen, laten verleiden en betoveren dan door het naturalisme? Hoe ziet URLAND’s culturele toe-eigening er uit? Hoe kunnen we het kunstwerk (weer) tot een autoreflexief artefact maken? Say what!?
URLAND gaat met deze vragen aan de slag aan de hand van ‘de Ibsen van de Lage Landen’, de ras-Rotterdammer en toneellegende Herman Heijermans. URLAND vertrekt vanuit Heijermans’ sociaal-geëngageerde realisme en toetst een waaier aan speelstijlen: van 18e eeuws Comédie-Française acteren (waarin URLAND in mei een workshop volgt) tot de fysieke, dierlijke methode van Grotowksi, en het ‘Theater der Wreedheid’ van Artaud. Een postmodern kostuumdrama, een aanslag op de norm, het meest theatrale anti-theater van 2023!
‘URLAND doet’ is een speelse reeks met anti-theatrale, anarchistische experimenten. Een ode aan dat wat nog niet af is, het imperfecte, de schets. Geen totaaltheater, maar de rauwheid van de werkstudio. Geen tournee, maar exclusief in Rotterdam. ‘URLAND doet’, want het antwoord op een vraagstuk ligt volgens het collectief vaak in het dóen. De toeschouwer wordt deelgenoot en medeplichtig aan een voorstelling die misschien (n)ooit gemaakt gaat worden. Samen tasten we in het duister.
Een thema, drie weken werken, vier avonden tonen. Geen woorden maar daden.
Credits
Recensies
Gespeelde locaties
TR William Boothlaan